Salih Zeki |
||
|
İstanbul'da doğdu. Pek çok
okula girdi çıktı. Daha sonra askere gitti ve 1954 yılında askerliğini bitirip
İstanbul'a döndü. Ticari yaşama atıldı. Ajansçılık, gazetecilik,
fotoğrafçılık gibi çeşitli işler yaptı. 1960 yılından başlayarak yoğun bir biçimde resim sanatıyla ilgilenmeye başladı ve Şeref Akdik'ten resim dersleri aldı. Aynı yıl Fikret Adil'in yazdığı gazete köşesinde de haber verdiği gibi Kadıköy'de Gençlik Kütüphanesi'nde Şeref Akdik, Celal Uzmen, Feridun Ertaş, Necdet Kalay, Türkhan Başpınar ile birlikte çalışmalarını sergileme olanağı buldu. 1978 yılından başlayarak bir süre resim çalışmalarından koptu ve 1983'te yeniden bir dönüş yaptı. |
 |
 |
Abdülkadir Günyaz'ın vurguladığı gibi Salih Zeki bir İstanbul sevdalısıdır. Çoğumuzun farkına bile varamadığı görünümleri tuvalinde yansıtarak şaşırtır izleyenleri. Yıllar önce İslimyeli'nin de yazdığı gibi Salih Zeki lekeci bir teknikle daha çok fırça yerine spatül ile çalışmaktadır. Ayrıntıya inmeyi pek sevmez ki bu nedenle ayrıntılar tuvallerinde birer boşluk halinde belirmektedir. Günyaz da Salih Zeki'nin bitmemişlik duygusu veren bu tutumuna dikkat çekmektedir. Suna Gönen ise katalogdaki yazısında Salih Zeki'nin yapısı yönünden ele avuca sığmayan, pek disiğpline gelmeye, daha doğrusu ancak kendi koyduğu kurallara uyan bir kişiliğe sahip olduğunu belirtmektedir. Ayla Ersoy ise "Ressam Salih Zeki nesneler dünyasına baktığı zaman orada gerçek varolan dünyayı öznel bir natüralist yaklaşımla kavrıyor. Gördükleri nesnelerin belli bir gerçeği, bir realitesi değil, varolanların görünüşleri ile ilgili impressionları" şeklinde açıklamasıyla tanımlamaktadır. |  |
Salih Zeki'yi 2000 yılında kaybettik.
